Een ophakkerig cultureel-filosofisch tijdschrift zocht een filosofisch onderlegd redactiesecretaris. Mij dunkt dat ik aan de gevraagde vereisten en ervaring voldeed. Dus ik solliciteerde.
"Dat is toch helemaal niet leuk," zei een makker v/m die bij de bekende boekhandel A. te Amsterdam werkte destijds. "Je moet toch wat," was mijn antwoord.
Ik kreeg geen ontvangsbevestiging, helemaal niets. Weken verschreden.
Toen zag ik dat het blad een nieuwe redactiesecretaris had. Er werd geen naam vermeld.
Van een zonnige slootkant in Hoofddorp belde ik naar het blad. "Ik zie dat ik redactiesecretaris ben geworden, dat kan niet anders, maar ik vind het toch onhandig dat u mij hiervan niet op de hoogte heeft gesteld."
"We hebben een nieuwe redactiesecretaris ja. Uw naam was...? [....] Nee, u bent het niet geworden. [...] Dat is slordig, een fout van onze kant, ik hoop dat u het ons niet kwalijk neemt." "Dat doe ik uiteraard wel."
Ik kon mij daar in de berm telefonisch afgewezen weten. Europees! Humanistisch! Filosofisch! Als ik afhankelijk was geweest van een uitkering was ik dubbel gepakt.
De directeur van dit blaadje, las ik ergens, is bij uitstek degene die met een boek over de adel van de geest moet komen.
Ik ben zo vrij te vinden van niet.
Maar allen die dit niet lezen of het voor kennisgeving aannemen: droom zacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten