24 oktober, 2009
Countryyyyy...
Home is where the hatred is, Esther Phillips
Esther Phillips heeft het een en ander aan country opgenomen.
Funny how time slips away, Joe Hinton
De beste versie van dit nummer van WIllie Nelson
Love, love, love, Bobby Hebb
Leip filmpje uit Ian Levine's Strange world of Northern Soul. Het werd geprojecteerd op de muur van OCCII op wat de eerste Northern Soulnacht van Amsterdam had moeten zijn, en ik zei met gemengde gevoelens: "die dacht ik te draaien." Ik ben er niet aan toegekomen.
Bobby Hebb is naar verluidt de eerste zwarte artiest die op het podium van de Grand Ole Opry gestaan heeft.
Met dit soort country vul ik gerust een hele avond of nacht.
Country, of Country & Western zoals ze het voor mijn part mogen noemen (het maakt het alleen maar erger), symboliseert nu tezeer het jankerige zelfbeklag van wit Noord-Amerika om er nog goed tegen te kunnen, voor mij dan. Of het nog ooit goedkomt?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten