In aansluiting op de uitspraak van de Hoge Raad dat billenknijpen door de directeur moet kunnen een citaat uit het Burgerlijk Wetboek dat klaarblijkelijk betrekking heeft op seksuele intimidatie:
Enige vorm van verbaal, non-verbaal of fysiek gedrag met een seksuele connotatie dat als doel of gevolg heeft dat de waardigheid van de persoon wordt aangetast, in het bijzonder wanneer een bedreigende, vijandige, beledigende, vernederende of kwetsende situatie wordt gecreëerd.
Er wordt aan je gezeten en als de dader maar zegt dat het grappig bedoeld is dan heb je het maar te accepteren. Rechten "zijn te ver doorgeschoten" - die kennen we, maar bij aanslagen op de lichamelijke integriteit - tot in hoogste instantie goedgekeurd - was de politieke borreltafel nog niet beland naar mijn weten.
Volgens het Wikipedialemma zijn de betrokkenen in de Hoge Raad in dit geval:
Eerste of civiele kamer
Vicepresidenten:
Detmer Beukenhorst
Hans Fleers, tevens kamervoorzitter
Raadsheren:
W.D.H. Asser
Floris Bakels
Annemarie van Buchem-Spapens
Fred Hammerstein
Peter Kop
Ernst Numann
Jules van Oven
Oscar de Savornin Lohman
Cees Streefkerk
In de Strafkamer zit - niet geheel verrassend - ook een De Savornin Lohman.
Het zij nog even gezegd: klassejustitie houdt niet in: ongelijk recht voor gelijken, maar: gelijk recht voor ongelijken. Als de geknepene onmiddelijk een soejang uitdeelt aan de loshandige directeur en er aan toevoegt: "ook een grapje" vermoed ik dat de collega's van deze mensen de "arbeidsverhouding" voor "verstoord" zullen verklaren. De uitspraak past in voortschrijdende tendens tot herfeodalisering van het instortende kapitalisme.
De geknepene heeft dunkt mij een goede kans bij het Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg. Het lijkt mij van belang tot in die instantie door te gaan en waarschijnlijk het gezelschap blauweboekjestypen zelf als billenknijpers te kijk te zetten. Nederland heeft met Lubbers een reputatie op te houden internationaal gesproken..
Intussen weet u wat directeur drs. Kommer L. Braber van uw giften meende te mogen doen op het kerstfeestje voor het personeel bij de Leprastichting, een "erkend goed doel".
Als u geld te veel heeft kunt u het wel elders kwijt.
1 opmerking:
waar wordt het geld dat je aan goede doelen schenkt eigenlijk allemaal voor gebruikt? wat blijft er van je donatie over voor het beweerde goede doel, 60%?
waar vindt de donateur in spé een gespecificeerd overzicht van de kosten om de Leprastichting ("voor 2000 lepra de wereld uit") draaiende te houden. niet alleen ontbreekt er een publieke verantwoording van de naar mijn mening exorbitante, 'marktconforme' directeurs- en 'management'salarissen.
wat zijn de bijkomende kosten om lepra te bestrijden: de Leprastichting schijnt er een handje van te hebben om medewerkers met wie de arbeidsverhouding is verstoord (lees: die door de directeur, drs. Kommer L. Braber, zodanig zijn geschoffeerd dat zij daarover hun beklag doen bij collega's en raad van bestuur) via de kantonrechtersregeling uit haar organisatie te werken.
Deze bedragen zijn onder ´kantoorkosten´ weggemoffeld in het jaarverslag. de accountant keurt de jaarrekeningen goed (met het oog op het zo belangrijke "CBF-keurmerk") waaruit niet te achterhalen is welke proceskosten de Leprastichting exact heeft moeten maken om de scheve schaatsen die haar directeur, drs. Kommer L. Braber, "uit hoofde van zijn functie" mogelijk rijdt of in het verleden heeft gereden.
Een reactie posten