Jonathan Bartley geldt als de woordvoerder van het nieuwste christen-anarchisme in Engeland dezer dagen. Het woord “profeet” zou voor de hand liggen als term, maar in geschrifte vind ik het er niet uitkomen. Het dominante christendom, de opgelegde dogma’s, het sleurchristendom, de Christenheid kortom (Christendom in het Engels) heeft zijn tijd gehad. Christenen, hoe je het ook bekijkt, zijn een minderheid in Engeland en ze hebben geen greep meer op de regering (het geldt vooral voor Engeland, zoals u begrijpt – het Engeland met nota bene een staatskerk).
Als u het boek waarin hij pleit voor een kerk als beweging voor anarchie leest raad ik u aan het eerste hoofdstuk het laatst te lezen. Hier wreekt zich het gebrek aan profetische, oratorische enz. gaven van de schrijver: je moet niet met het lekkerste beginnen, de conclusie – die deur is open, dank u – hoort aan het slot.
De anglicaanse kerk, of de Kerk in het algemeen, als beweging voor anarchie: wie weet.
- Jonathan Bartley, Faith and politics after Christendom – the church as a movement for anarchy. Milton Keynes: Paternoster Press, 2006. 233 p.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten