30 augustus, 2009

IJsland kunnen we aan


De een of twee bestuurslagen boven ons gestelden geloofden zo in hun eigen verhalen over de onfeilbaarheid van de Vrije Markteconomie en Groei Zonder Grenzen dat zij zonder enige terughoudendheid ingingen op de al even sprookjesachtige rentes beloofd door IJslandse beleggingsfondsen. IJsland! Meteen doen joh, superzaken!

En toen knapte de zeepbel, te beginnen in de VS en verder, ook in IJsland.
En IJsland kunnen "we" hebben. Het heeft niet eens een leger. Het heeft enkele honderdduizenden inwoners die voor een groot deel van invoer afhankelijk zijn.
En het heeft een sociaal stelsel, zoals een Scandinavisch land betaamt.
Hier weten de christen-sociaal-democraten die over de knip gaan in Nederland en Groot-Brittannië raad mee. Maakt het uit dat de werkloosheid over de tien procent stijgt daar en dat de kroon wegzakt.
Betalen zullen ze. Maakt niet uit dat het om "onze" overheid gaat en "hun" particuliere bank. Die is toch genationaliseerd nu? Nou dan!

De griep komt uit Mexico. De hersenloze hebzucht is de schuld van IJsland.
Hoe xenofoob is het om te zeggen: Wilders is geen toeval?

Overigens heeft het IJslandse parlement betaling van de "schulden" afhankelijk gemaakt van de mate van economische groei. Als het land in een wurggreep wordt gehouden dan is er niets te betalen, en is het een kwestie van: laat de laatste IJslander het licht aan of niet. Voordien zullen "de Russen" - het lijkt wel of de Koude Oorlog nog woedt - allang aangeboden hebben het eiland onder hun hoede te nemen. Een Groot-Warjagisch verbond. Dergelijke langeretermijnoverwegingen zullen voor de Bossen en de Verhagens, de Browns en de Darlings geen rol spelen. Strange days have found us.

Geen opmerkingen: