Het is augustusstil boven de stad. Waarschijnlijk hangt het samen met de bruidsvlucht van de zwarte wegmier, die in Amserdam al op 5 juli massaal is uitgevlogen, maar nu is het elders in Nederland zo ver. Nog even zullen de gierzwaluwen er 's avonds zijn. Dan slaat echt de stilte toe.
Maar wat is stilte? Er wordt gelachen in Nederland. Niet gewoon meer glimlachen, besmuikt of ingehouden proesten, klaterend eerlijk uitbarsten.
Neen, er wordt een tekst van een papiertje af geroepen, luid: HAHAHAHAHAHAHAAAA HAHAHAHAHAHAHAAAA
Een buurmeisje dat niets te ver- of onthullen heeft (een jaar of acht), dus in een strapless jurkje gehuld, kruist mijn pad en ziet iets wat haar blijkbaar niet aanstaat. (Ik ben het niet, ik doe er niet toe - mijn aanwezigheid dient slechts tot deze notitie).
"Au maai Gaahdd", roept ze uit, tot twee keer toe (met een Friese G).
"Au maai Gaahdd". Het komt van de televisie, en ik hoef niet te weten hoe of wat. Net zoals het krankzinnige lachen. Van straks, na de reclame. Of zelfs uit de reclame.
"Ik ben acht jaar" (een ander achtjarig meisje dat mij per email een vraag stelt), "is dat te jong voor een navelcorrectie?"
Ik zou denken aan een totale correctie, kindje. Er klopt van alles niet aan je.
(Een antwoord dat ik natuurlijk niet geef - bij dezen dan alsnog echte pastorale zorg).
Hoe zat het ook alweer met die vrouw die voortdurend plastische chirurgie onderging om op Barbie te lijken? Ze is negenenveertig en bijna zo ver.
Eind volgende maand vallen er vele tienduizenden doden aan de varkensgriep in Groot-Brittannië, per dag.
Zegt Gordon Brown zelf.
"Brand verwoest werkbarak van Anne Frank" kopt de krant.
Alsof het Prins Bernhardfonds haar een beurs had gegeven om ergens ongestoord op het platteland in een barak aan haar dagboek voort te schrijven. En alsof er een Groot Cultuurhistorisch Verlies is geleden. En zo wordt het ook echt gepresenteerd - ook al was de desbetreffende barak waar het onfortuinlijk-beroemde meisje giftige dwangarbeid verrichtte tientallen jaren in gebruik als boerenschuur op een gans andere plek dan het Nederlandse concentratiekamp.
Een enquête onder "jongeren" door Der Spiegel wijst uit dat de helft oksel- en schaamhaar "niet sexy vindt".
Goed zo, zie er maar uit als een kindje, en met navelcorrectie. En strapless jurk natuurlijk - waarom zou je anders je oksel scheren?
Ik heb het gevoel toeschouwer te zijn in een toneelstuk vol hysterici. Ik beweeg mij over het toneel om dagelijkse dingen te doen, maar ik ben zelfs geen figurant in dit gekkenhuis.
Ik weet ook niet eens waarheen ik eigenlijk in de ausseren Emigration zou moeten verhuizen.
Zou Burkina Faso iets zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten