16 juli, 2009

Hapax

Zelfs de ergste artiest heeft ergens in zijn/haar repertoire nog iets wat je dan wel wilt horen. Nou ja, veel van de ergsten. Er zijn natuurlijk ook de Allerergsten.
Wat de eerder genoemde Willeke Alberti betreft is dit Vanavond om kwart over zes ben ik vrij, wat natuurlijk ouder is.
Drie Heel Erge artisten met hun ene nummer wat mij betreft.


Wind me up, let me go, Cliff Richard.
De tekst, vermoed ik.
Maar als het volgende nummer in de versie van Tom Jones op de soulvloer past dan denk ik dat het origineel ook moet kunnen. Vindt ook een doowopliefhebber m/v:

(I'm) The lonely one


Already gone, Eagles.
De tekst onderstreept door de scheurende gitaarsolo halverwege.


Dancing queen.
Het nummer dat mij overal volgde tijdens een eenzame herfst die een belofte inhield, die ook ingelost werd. Zelfs op Caroline draaide Stuart Russell ("I am really straight") het.

Geen opmerkingen: