Terugkeer

Toen de restauratie van de kerk zo goed als voltooid was brak de brand uit die het vonnis over het negentiende-eeuwse gebouw voltrok. De Muiderkerk kon niet nog eens hersteld worden. Het Tropenmuseum van de overkant trok er bij in, er werd rigoureus Moderne Bouw geplaatst waar ooit het schip moet zijn geweest en dat was dat.

Ik kan mij afvragen of het interieur herkenbaar zou zijn geweest zonder de brand, die ik nog gezien heb - indertijd werkende bij de ziekenomroep van het ook al niet meer bestaande Burgerziekenhuis. Geen kerkbanken meer, maar versleepbare moeilijk stapelbare stoelen. De steeds gangbaarder tafel voor de Avondmaalsviering, die tevens als kansel dient - horizontaal moet het zijn. In het doopvont zou je bijna kunnen zwemmen als kind, het ziet er uit alsof het van glas is.

Met een lichte huivering stel ik vast hoe lang het geleden is dat ik hier binnen ben geweest. De vriend die de lezing hier vanavond heeft georganiseerd stelt mij voor als iemand die heel veel weet van het christen-anarchisme, wat vriendelijk door de ander wordt geregistreerd. De predikante is een leuk meisje van middelbare leeftijd, zij herkent de naam van de voorganger uit "mijn tijd" wel. Op het dienstrooster staan alleen vrouwen aangekondigd, onder wie een dominee die ik als vriendin, neen kameraad mag aanduiden (die er evenwel niet is deze avond). Als ze het zou wagen in mijn aanwezigheid met Kumbaya aan te komen weet ze dat ze een vliegtuigje naar zich toegeworpen kan krijgen.

De vaste predikante zegt dat er altijd een kloof is geweest met de evangelische, volksere Elthetokerk. De modernistische Muiderkerk (al heette dit toen allang niet meer zo) heeft mijn vader doen overstappen, wat in zijn roomse familie allerminst werd gewaardeerd en dientengevolge was het vanzelf ook mijn familie niet (meer). Na zijn dood kwamen we wonderlijk genoeg een stuk dichter bij de kerk te wonen maar waren we bij een andere gemeente ingedeeld. Ik was de laatste of enige die nog naar de kerk wilde, voor mij geen 't-Hart- of Wolkersgejammer alstublieft. Ander gejammer misschien omdat de vertrouwde kerk ook de laatste band was met een buitenwereld die als tegenwicht kon dienen tegen een vijandige en bedreigende gezinssituatie.

Een halve eeuw. Huiver.