Een radiotekst uit 2005. Een felheid die ik op de radio niet meer opbreng (is dat door de Ziekte, die toch voor genoeg chagrijn zorgt anders?), en hier evenmin. Enfin - uit de boedel van het radioprogramma Transkul, dat omstreeks die tijd beëindigd was.
Helemaal geen zin meer om redelijk te wezen: 29 mei & 1 juni
En nu: wegwezen!
De volgorde is willekeurig en omkeerbaar.
U beloofde verbetering van het openbaar vervoer. U privatiseerde het streekvervoer, gaf het een malle naam, hief de buslijn op. U haalde de Betuwe overhoop voor een lijn die al voor de aanleg schroot en roest zal blijven. U haalt de Amsterdamse binnenstad voor vijftien jaar overhoop "want een bankdirecteur stapt niet op de tram, die neemt de metro."
U heeft het tegelijkertijd over verbetering en over de onbetaalbaarheid van de gezondheidszorg. U staat met een stopwatch bij de mensen in het bejaarden- of het verzorgingshuis - we moeten vooral weten wat het allemaal kost. Een mens is voor u een kostenpost. Tegelijk mag ik wel gratis en voor niks als zak organen voor iemand anders rondlopen: alles geprivatiseerd, en ik intussen genationaliseerd?
U laat zieken, kapotgewerkten, (aanstaande) werklozen en (toekomstige) bejaarden sidderen en beven over de "onbetaalbaarheid" van voorzieningen waar ze hun hele werkende leven onvrijwillig voor betaald hebben.
U had de mond vol over beter onderwijs. De universiteit werd uitverkocht aan "corporate business" tot een machinerie waar je een titeltje bemachtigt dat niemand zelfs fatsoenlijk kan uitspreken - laat staan dat de opleiding nog iets met wetenschap te maken heeft.
Voor het basis- en voortgezet onderwijs heeft u IEDER JAAR iets anders te bedenken. Zoals het is is het nooit goed - en inderdaad....
Hoe je ook over de staat Nederland denkt, er waren dingen goed tot redelijk goed geregeld - hier leek de staat de gemeenschap te vertegenwoordigen. Posterijen, telefonie, energievoorziening, waterleiding, onderwijs, gezondheidszorg, openbaar vervoer: U gooit het allemaal te grabbel, slingert het de beurs op, laat studenten werken om ons iedere dag telefonisch aan de kop te zeuren over "de keuze" waar we voor staan op dit gebied terwijl we intussen zien wat er gebeurt.
U heeft het over veiligheid en criminaliteit en verplicht ons "dus" met een Ausweis rond te lopen.
U heeft het over nationale identiteit en verplicht Nederlands leren voor 'allochtonen' en laat intussen 'autochtonen' op hun vierde alvast klompenengels praten.
U heeft het over normen en waarden en sluit intussen vreemdelingen op en wijst hen uit naar landen waar ze gemarteld worden, hoe lang ze hier ook wonen en hoezeer ze ook zelfs naar uw normen "aangepast" zijn.
U heeft de mond vol over godsdienstvrijheid maar weet voortdurend te suggereren wie "de vijand" is en waar die zit.
U heeft de mond vol van humanitaire verplichtingen en "vredesleger" en laat Servië, Afghanistan en Irak platbombarderen - in Soedan, Rwanda, Oezbekistan, Haïti, Indonesië enz. enz. laat u de moordenaars hun gang gaan, u verkoopt ze intussen wapens.
Ik luister naar Manu Chao, Césaria Évora, Khaled, F. Kuti, Fairouz, Googoosh, Asha Bhosle. Ik lees Okri, Achebe, Mernissi, Isegawa, Márquez, Thich Nhat Hanh, Abdolah, Bouazza. Ik eet roti, moksi, yaprak, couscous, falafel, enjera. En u heeft het gore lef mij "dus" een antiglobalist te noemen.
Het is uw tijd, dames en heren. Ecuador, Bolivia, Argentinië zijn hier. ¡Que se vayan! Wegwezen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten