Ze heeft vooral een lief gezicht en straalt in die liefheid schoonheid uit. En u en ik zouden haar niet "gekend" hebben als zij niet doodbloedend op het plaveisel van Teheran had gelegen en gefilmd was per mobiele telefoon, en op het net gezet. Eerst was ze zestien, de vaker genoemde leeftijd van zevenentwintig lijkt mij meer bij het fotootje te passen. Als ik haar verloofde was geweest zou ik mij haar zo herinneren. De Morgen en aanverwante couranten hebben een andere aanduiding voor het doodbloedende meisje: bloedmooi.
Bloedmooie Iraanse studente doodgeschoten
Zij heette Neda Afgha Soltan, was 27 jaar en een bloedmooie jonge studente uit Teheran. Neda stierf op 20 juni door kogels van de politie en groeide uit tot het symbool van het Iraanse verzet.
Maar goed, noch van haar noch van haar verloofde hadden we gehoord als de wereld rechtvaardig was.
Laten we even een gedachtenexperiment houden, vooral nu Product Obama klaagt over het politieoptreden in Iran.
Hoeveel bloedmooie jonge vrouwen zijn er onder de slachtoffers van dit bombardement door een onbemand vliegtuig op een begraafplaats waar mensen de slachtoffers van een vorig bombardement aan het begraven waren?
Vijfenzestig doden betekent al een veelvoud van het aantal doden ten gevolge van de repressie in Iran.
Dagelijkse kost in Pakistan.
Reken maar dat er heel wat "bloedmooie vrouwen" onder deze naamloze en gezichtsloze slachtoffers van de Nieuwe Wereldorde zijn. Maar - helaas, Neda - zij hebben geen propagandistische exploitatiewaarde, integendeel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten