Hoewel het zeker in Amsterdam steeds meer toeristen trekt is het moeilijk om niet-Nederlanders uit te leggen wat Koninginnedag is en waarom. Ik doe hier mijn best.
En als het klopt dat iedere Koninginnedag ook een soort gedenk- en herhalingsdag is ten aanzien van voorgaande Koninginnedagen, dan is de aanslag die geen aanslag mag heten uiteraard wel bepalend.
Dit was de eerste keer in al de jaren van deze nieuwe traditie dat ik niets op straat gekocht heb. We belandden in een regelmatig bezocht café waar wij als vaste klanten (h)erkend werden, en dat waren we als enigen geloof ik in de tijd die we er doorgebracht hebben. Een vrije dag met veel (oranje) uitgedoste mensen op straat. Ondanks het nieuws uit Apeldoorn. (Die zin klinkt ook knarsend, niet?).
Toch raar dat men opgelucht zegt dat het niet om terreur gaat, terwijl er van die schrik-foto's van de koninklijke familie opduiken en er tot nu toe vijf mensen omgekomen zijn. Wat is terreur dan?
Enfin, Koninginnedag als gelegenheid in Amsterdam om die eens-per-jaar-tramlijnen te zien die met hun nummering de nachtbuslijnen verdreven hebben van hun plaats in het systeem. En een van de gefotografeerde lijnen 72 filmde ook nog eens "lijn 30", met echte lijnkleuren.
De genade van de afknip zorgde voor een meisje met oranje hoed op de fiets achter de tram en een kopieercentrum dat Orange heet op de hoek van de straat. De Kinkerstraat, om precies te zijn.
Wie volgend jaar leeft volgend jaar viert - of niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten