Door de grillen van het internetspeuren kwam ik bij dit artikel over de Nederlandse geheime dienst en de zogenaamde Christenen voor het Socialisme uit.
Je hoefde niet veel van de geschiedenis van de Nederlandse arbeidersbeweging te weten - ik wist bijvoorbeeld nog niets van het christen-anarchisme - om argwanend tegenover dit gezelschap te staan. Een van de heren theologen (toen waren theologen zo goed als uitsluitend heren), zekere Dick Boer, verkondigde in De Groene: als ik naar de Tien Geboden kijk zie ik een klasseanalyse. Hetgeen in een klap duidelijk maakte dat Boer noch van de Tien Geboden noch van Marx enige kaas gegeten had.
En verder stond zo'n jarenzeventigclub ook volledig los van de aartsnederlandse tradities van domineessocialisme: van Domela en De Ligt, van Banning, van de Blijde Wereld en de Bond van Christen-Socialisten en de Christen-Democratische Unie (de partij die in de PvdA is opgegaan, niet de gelijknamige afsplitsing van de Boerenpartij!), de christelijke stroming in de PSP. Christenen voor het Socialisme waren - zoals het ND helaas terecht stelt - fans van het Oostblok. Ik vraag mij wel af of dit soort pseudo-christensocialisme nu het Ware Werk nog voor de voeten loopt. Ik houd de vraag open.
Op de blogticker van A pinch of Salt staat nu ook Christian and State, waar de moeite wordt genomen de Tien Geboden anarchistisch uit te leggen. Ik kan niet zeggen of ik er mee instem en of ik het hoe dan ook de moeite van het ondernemen waard vind, maar de poging is authentiek en niet gesubsidieerd vanuit - tja, waarvandaan zouden anarchisten ook gesubsidieerd worden?
Deel 1, Eerste Gebod - waarvandaan u verder komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten