De politietactiek van kettling werd aan de orde gesteld op Newsnight: het in een afgeperkt stuk open lucht opsluiten van demonstranten. Geen kans te ontsnappen, geen kans dat er nog iemand bij komt.
De term open kamp wordt in de vreemdelingenopsluitindustrie gebruikt voor wat justitiepersoneel meestal klinkeren noemt: heel Nederland is uw kamp - hier is geld voor een treinkaartje naar Rooosendaal, dat ligt al aardig de kant van Afrika op, prettige dag verder. "Open kamp" lijkt mij niettemin een adequate aanduiding voor dit kettling, dat op de klank af natuurlijk ook verwijst naar de behandeling van vee (cattle). "Ketelen" is geen behoorlijke vertaling.
Maar goed, een kantoormeisje kwam in beeld, zij was uit nieuwsgierigheid gaan kijken vorige week op 1 april in Londen en maakte mee dat zij "geketeld" werd: zij mocht twee uur niet van haar plaats, niet terug naar kantoor. Verontwaardigd: "Zie ik er dan uit als een anarchist?" Het in het openbaar opsluiten van anarchisten vond zij blijkbaar het overwegen waard.
Jawel hoor, het meisje op de voorgrond van de foto komt aardig in de buurt van uw uiterlijk.
Dit is een groep demonstranten in verband met de politiemoord op krantenverkoper Ian Tomlinson. Ze zullen vast niet allemaal belijdend anarchist zijn. Toch zijn ze het misschien allemaal even op het vastgelegde ogenblik, protesterend tegen de macht, zittend op de trap van de Beurs, 2 april. Ik kan geen eenheidsuiterlijk ontwaren.
Maar ja, ik ga al een tijdje mee in "het anarchisme". In Nederland valt eigenlijk niet te spreken van een beweging - voorzover deze er is ben ik er deel van, al langer dan mij in zekere zin lief is. Uiterlijke overeenkomst, fysiek, en ook in kleding, heb ik nooit opgemerkt. Het kantoormeisje zou mij ook niet als anarchist herkennen denk ik. Mijn uiterlijk past op kantoor, meestal.
Raar idee dat anarchisme iets met een uiterlijk voorkomen te maken zou hebben. Het wordt waarschijnlijk aangemoedigd door het mediagestuurde bewustzijn dat geen ruimte biedt aan enig historisch besef, zelfs voor iets wat men zelf heeft meegemaakt. Welkom in de wereld van de realiteit, arm beetje-maar-net-niet-helemaal-solidair kantoormeisje.
Mogen we hopen dat de bewustzijnsindustrie eens eerlijk uitlegt wat anarchisme is - namelijk een complex van ordeningsgedachten? Ik denk het niet, want wat liberalisme of communisme is wordt ook niet uitgelegd. Het zijn etiketten die als positief respectievelijk negatief opgevat dienen te worden met de juiste pavlovhondenreflex. Een anarchist heeft een bivakmuts op, gooit met stenen zoniet met brandbommen, is jong en is tegen orde en tucht. Tegen alles wat netjes en degelijk is. Al zijn de media al lang niet meer duidelijk over wat dit laatste is, want zometeen komt er weer een serie die van het begin af aan al strong language and violent scenes belooft.
De propagandaboodschap mag nooit te expliciet zijn. Liefst impliciet.
Een uitdrukkelijke anarchist van die tweede april in Londen tot slot. Geen diervriendelijke, want beledigend ten aanzien van varkens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten