Over naar Menno Reewinkel...

Speurende naar het Wilhelmus of Juliana onze vorstin om hier fijn neer te zetten beland ik op allerhande sites over Dolf Brouwers oftewel Sjef van Oekel. De televisie neuzelt op de achtergrond, er is nog geen snooker. Een bandje hervat op straat de herrie van gisteravond.
Dan klinkt het geluid van een vallende kast of zoiets achter mij. Maar er is geen verband tussen Van Oekel op mijn scherm en de geluiden uit de televisie.

Vliegend ergens ter hoogte van Newfoundland zat ik ongeïnteresseerd naar het scherm te kijken waarop een film werd vertoond. Eigenlijk wilde ik slapen. Het perspectief in de film was dat vanuit een rijdende trein. Bonk bonk schud schud. "De trein rijdt over een wissel," denk ik. Maar het was turbulentie waar het vliegtuig in beland was.

Vreemde effecten.

Nu wordt verteld dat de recherche "als publiek verkleed" zich in de menigte ophoudt. Gelukkig, er wordt over veiligheid en tegen terrorisme gewaakt.

Menno Ree(Reh-)winkel blijkt later toch Reemeijer te heten. Veertien gewonden, défilé afgelast.

Toch denk ik bij de plaatsnaam "Apeldoorn" altijd in de eerste plaats aan een verhaal van Kees van Kooten. Als u niet weet wat ik bedoel ga ik u niet wijzer maken.

Nederlandse televisie. Dit was het weer voor een hele tijd.