Kapitaal, dat is permanent crisis, en dit vindt dan ook zijn weerslag in de populaire cultuur. Misschien waren de jaren kort voor en vooral van Thatcher en Reagan in Groot-Brittannië, dus de Grote Jaren Tachtig, wel de somberste, met de meeste toespelingen op misère, van de Sex Pistols met Pretty vacant tot en met Kate Bush & Peter Gabriel Don't give up). Daar kies ik even niet uit.
Dead end street, The Kinks. 1966
Brother can you spare a dime?, Bing Crosby, 1931
Uit '72, het Asoosjale Orkest. Luister naar de fragmenten en huiver!
11 april, 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten