En toen ben ik met een collega naar bed gegaan.
En ik ben getrouwd.
Hij is getrouwd.
We zijn allebei getrouwd. Met iemand anders uiteraard.
Nu ben ik zwanger en dat wil ik zo houden, maar ik kan het hem niet vertellen. Want hij is getrouwd (enzovoort).
Nu heb ik een ziekte maar ik durf het hem niet te zeggen.
Nu ben ik verliefd en ik durf het hem niet te zeggen.
Ik had het niet willen doen en ik kan hem gewoon niet meer aanzien maar wat moet ik?
Ah, ik ga zwevend naar kantoor want ik vond hem van begin af aan al zo leuk en hij zei dat hij dat ook van mij vond. We durfden het pas met een dronken kop aan elkaar te laten weten.
Maar daarvoor bel je geen telefonische hulpdienst. Of wel? Je kunt toch overal een Probleem van maken, zeker in het land waar het Beschavingsoffensief bedacht is? Waar de overheid wil weten wanneer de kindertjes donshaar in hun kruis gaan ontwikkelen? Waar - maar dat is Europees Geregeld - iedere mail, ieder internetbezoek en ieder telefoongesprek een half jaar (zo kort maar?) opgeslagen dient te blijven? Voor de Veiligheid begrijpt u wel.
Tekenaar Jaap Vegter, die zich buiten het tekenkader anarchist noemde, zat er zo mee dat hij een keer een zogeheten christelijk politicus dronken bij een meisje onder heur rokje had zien graaien in een café. Als het nu een liberaal of een sociaal-democraat was geweest zou hij er niet mee gezeten hebben. Maar ja, hij kon niet zeggen wie het was, dat was verlinken.
En zekere week tekende hij de scène als illustratie bij een verhaal waar het verder niet bijhoorde. Het was Barend Biesheuvel. Hij kon het niet voor zich houden.
Tja, Barend Biesheuvel, hij was gekozen - niet door mij en ook niet door Jaap Vegter, en zijn partij had (en heeft) de zedelijkheid en normen en waarden zo heel hoog in het vaandel.
Voor de anderen, natuurlijk. Van oudsher.
En dat we maar lang tobberige bange mensjes mogen blijven, altijd bereid onze buurman of buurvrouw anoniem te verlinken. (Nertsbont is wel van een geheel andere orde dan roken in een café, en wat een mankini is heb ik moeten opzoeken, maar de bezorgde strekking deel ik als tobberig burgermannetje natuurlijk wel).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten