Boeren blokkeren de wegen in Griekenland, anarchisten blijven bezetten en demonstreren.
De IJslandse regering is in elkaar gezakt. Men verwacht dat Johanna Sigurdardottir een overgangskabinet zal leiden tot de alsnog vervroegde verkiezingen. Zij zou niet alleen de eerste vrouwelijke premier van IJsland zijn, maar volgens IJslandse bronnen ook de eerste openlijk homoseksuele premier ter wereld. Zet die identitetispolitiek maar eens opzij, mensen. Ik weet niet of het klopt en het doet er niet toe.
De crisis kan alleen vertaald worden in "andere regering" (en een andere politiek? - de CPN hanteerde dit ooit als leuze, een toen inhoudsloze kreet). Het is te merken dat "links" in hoofdzaak gekenmerkt wordt door een grenzeloos vertrouwen in de veerkracht van het kapitaal en een onwil over alternatieven na te denken laat staan deze te ontwikkelen.
Als ik het goed onthouden heb heeft Bilwet ooit zoiets geschreven: socialisme is heel goed mogelijk, maar de socialisten willen er niet aan.
En bij het begin van de vorige Grote Depressie zei de Nederlandse anarchist Jo de Haas:
De tijd voor een socialistische samenleving ligt voor het grijpen, maar nu ontbreekt het helaas aan socialisten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten