Immanuel Wallerstein houdt een passend requisitoir tegen Israel. Hij houdt de aanval op Gaza voor suïcidaal. Ik denk dat hij gelijk heeft, tegelijkertijd - het lijkt of ik meehuil met zekere wolven - past Israel met de bombardementen juist goed in de traditie van Middenoosterse regimes. In 1982 heeft het Syrische bewind de open stad Hama gebombardeerd, waar een zusterpartij van de Palestijnse Hamas (en de Egyptische Islamitische Broederschap) de macht in handen had genomen. Tot op heden is het dodental niet bekend, maar het is veel hoger dan dat van Gaza. De schade is nog aan de stad af te zien, hoezeer deze nu ook als toeristische trekpleister (pittoreske waterraderen) wordt aangeprezen.
Het verschil tussen het Syrië van de al-Assad-dynastie en Israel is dat dit laatste land voortdurend wordt aangeprezen als belichaming van democratische, "westerse" waarden. Met het huidige verbod op partijen voor Arabische burgers zou dit schaamlapje ook weggevallen moeten zijn, maar daar is altijd de mouw van de bestrijding van terrorisme aan te passen. Is Israel geen toonbeeld van prachtige waarden dan kan het altijd nog een beroep doen op het georganiseerd slachtofferschap en de functie van thuishaven van overlevenden van genocide. En dat laatste is ook echt zo, maar wel in steeds mindere mate. Dit krediet is bijna op.
Griezelig genoeg is de luidruchtige pro-Israelgezindheid van menigeen in "het westen" gelijkwaardig aan de anti-Israelhouding, zoals filosemitisme gelijkwaardig is aan antisemitisme. Juichkreten van iemand als Wilders zou Israel moeten afwijzen, maar het tegendeel is het geval. De conclusie van Wallerstein is onontkoombaar en niet te weerleggen. Tenzij - maar dit is nog niet te voorzien, zoals ook de gevolgen niet te overzien zouden zijn - de VS de stekker er uittrekt. Vroeg of laat zal dit wel degelijk gebeuren omdat het met dit Rijk aan het aflopen is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten