Veel Evangelieverhalen hebben de eigenschap die we nu filmisch zouden noemen - de gangbare, wereldse tijd wordt opgeheven. Genezing vindt plaats in een ondeelbaar moment en er kunnen meteen beddekes opgepakt worden waarmee gewandeld. Bij deze passage stel ik mij een animatiefilm voor waarin de Hoofdfiguur zo aandachtig opgaat bij Zijn schrijfsels in het zand dat Hij niet merkt dat iedereen wegloopt.
Joh.8: 3 En de Schriftgeleerden en de Farizeeën brachten tot Hem een vrouw, in overspel gegrepen.
4 En haar gesteld hebbende in het midden, zeiden zij tot Hem: Meester, deze vrouw is op de daad zelve gegrepen, overspel begaande.
5 En Mozes heeft ons in de wet geboden, dat dezulken gestenigd zullen worden; Gij dan, wat zegt Gij?
6 En dit zeiden zij, Hem verzoekende, opdat zij iets hadden, om Hem te beschuldigen. Maar Jezus, nederbukkende, schreef met den vinger in de aarde.
7 En als zij Hem bleven vragen, richtte Hij Zich op, en zeide tot hen: Die van ulieden zonder zonde is, werpe eerst den steen op haar.
8 En wederom nederbukkende, schreef Hij in de aarde.
9 Maar zij, dit horende, en van hun geweten overtuigd zijnde, gingen uit, de een na den andere, beginnende van de oudsten tot de laatsten; en Jezus werd alleen gelaten; en de vrouw in het midden staande.
10 En Jezus, Zich oprichtende, en niemand ziende dan de vrouw, zeide tot haar: Vrouw, waar zijn deze uw beschuldigers? Heeft u niemand veroordeeld?
11 En zij zeide: Niemand, Heere! En Jezus zeide tot haar: Zo veroordeel Ik u ook niet; ga heen, en zondig niet meer.
Jammer evengoed dat deze passage ook in de gebruikelijke bijbel tussen haken is gezet als zijnde een interpolatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten