Naast politicoloog/historicus/econoom/socioloog (en dat allemaal met een bul, toe maar) en ook een klein beetje theoloog mag ik mij ook wetenschappelijk bibliothecaris noemen. Een prachtig beroep dat in het kader van het tering naar de nering zetten onmiddellijk nadat ik het papiertje had gehaald van rijkswege werd afgeschaft.
Je moet er voor doorgeleerd hebben om in titelbeschrijvingen trefwoorden toe te kennen. Bijvoorbeeld: Joost van den Vondel - zijn leven en werken - het is niet aan zomaar een MBO'er of HBO'er of een simpele doctorandus gegeven om vast te stellen dat dit over Vondel gaat. Dit dient op postdoctoraal niveau geconstateerd te worden. Stel je voor...
Nooit gehonoreerd als wetenschappelijk bibliothecaris heb ik evenwel menig ik-moet-publiceren-dus-daar-gaat-ie-weer-artikel van trefwoorden mogen voorzien. In het algemeen gaat dit aan de hand van thesauri waar je zelf geen bijdrage aan levert. Handig als je een geniale bijdrage ("Er wordt op kantoren steeds meer met computers gewerkt" - zo, daar heeft u niet van terug, peer reviewed in een internationaal hoogaangeschreven tijdschrift, hoera, we schrijven 2003) niet van het trefwoord computers kunt voorzien, omdat deze opmerkelijke uitvinding waarachtig de thesaurus nog niet gehaald heeft (dus zo gek was dat artikel ook weer niet).
Er zijn weblogs die van die mooie termenwolken vertonen, waarbij in een oogopslag vastgesteld kan worden wat de hoofdonderwerpen zijn. Ik heb hier tot nu toe maar een paar descriptoren toegekend, waarvan twee eigenlijk meer op een serie duiden. Om op den duur wellicht ook zo'n mooie wolk te kunnen maken ben ik dan nu begonnen met het uitdelen van labels, zoals het opmaaksysteem ze noemt.
Nu wil ik die wolk die er misschien ook wel nooit komt niet met trefwoorden vervuilen die ideologieën - vormen van vals bewustzijn dus - met een term aanduiden. Daarnaast heb ik geen zin om na te denken of mijnheer Feiglin, over wie hieronder, nu een fascist, een ultranationalist, een dolgedraaide zionist of wat dan ook is. Het gehele complex wordt aangeduid als Europees diepdenken. Andere vormen van diepdenken zijn dan Marktdiepdenken, ideologische groeisels die vooral in Noord-Amerika maar niet alleen daar gedijen zullen als enkel Diepdenken worden aangeduid, en de speciale Nederlandse variant - onder het brullen van de kreet "De samenleving is niet maakbaar" proberen de samenleving naar je schema te kneden - het Nederlands diepdenken.
Serieuze filosofische stromingen, ook als zij mijn instemming niet wegdragen, zullen als zodanig aangeduid worden: liberalisme, marxisme enzovoort. In het algemeen zal het dan om historische uitingen gaan, de meeste stromingen zijn hun houdbaarheidsdatum allang gepasseerd (all isms are wasms, nietwaar). Vandaar dan ook het rubriceren als diepdenken.
Als het goed is zal het op den duur handig zijn. En het is voor mij een aardige uitdaging een stukje hetzij te rubriceren onder een al bestaande vlag hetzij van een nieuwe te voorzien. U bent nu gewaarschuwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten