Juist als kletspraatjes over evolutie en gemeenschap des vlezes zonder liefde worden verkocht onder een als christelijk versleten vlag dringt de droevige waarheid door: het is voorbij, misschien al langer dan je denkt... Zelfs als deze mensen hun eigen gezwets zelf wel geloven - godverhoede, zou ik zeggen - heeft het niets met geloof of christendom te maken. Maar er is niet eens een vorm van openbaarheid om dit te uiten. Nou ja, ik doe het hier bij dezen. Waar het verder gekritiseerd wordt zal dit in het algemeen in de vorm van "zie je wel" gebeuren - en het is ook niet ten onrechte.
Het christen-anarchisme zoals ik het tot nu toe ken kan zich tegen de gevestigde kerk, het sleurgeloof, het -isme (christianisme) keren, het heeft dit toch steeds gedaan in een context die uitging van de gedachte van christenheid (in het Engels: christendom, soms verwarrend).
In Engelstalige doperse kringen bezint men zich ernstig op een christendom na de christenheid - een afrekening met Constantijn zogezegd. Er is een hele reeks over opgezet:
The 'After Christendom' series will explore the implications of the demise of Christendom and the challenges facing a church now living on the margins of western society. The various authors all write from within the Anabaptist tradition and draw on this long-marginalised movement for inspiration and insights. They see the current challenges facing the church not as the loss of a golden age but as opportunities to recover a more biblical and more Christian way of being God’s people in God’s world.
Wegwijzer in de wereld na de christenheid.
Plotseling moet ik even denken aan een interview met het Nederlands Dagblad dat het toch ook al mooi samenvatte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten