....nu wil ik die misschien wel doen, maar als een ander het al zo goed gedaan heeft?
Merkwaardig nietwaar. Twee woorden die nog maar heel kort geleden volkomen taboe waren vliegen weer door de media. In beide gevallen zijn ze pejoratief bedoeld. De opgehemelde Democratische Vrijemarkteconomie wordt plotseling regelmatig kapitalisme genoemd, vaak met een kwalificatie erbij: graai- of casinokaptalisme. Spijtig, dames en heren ideologen, dit is uw Vrije Markt, er is geen andere vorm op deze wereld meer.
Een dergelijke (dis-)kwalificatie impliceert dat er schuldigen zijn die in de beklaagdenbank thuishoren, omdat zij iets wat zelf zo mooi en goed is door hebzucht hebben geperverteerd. Duitse waarde-theoretici, van wie Robert Kurz waarschijnlijk de prominentste is, noemen dit een antisemitische redeneerwijze. Dit betekent dat de uit te sluiten schuldigen aanwijsbaar en uitsluitbaar dienen te zijn. Ik vind de term ongelukkig gekozen omdat er niet duidelijk uit blijkt dat het om een denkmodel gaat dat losstaat van de te kiezen objecten van haat: een antisemitisme waar geen Jood aan te pas komt, om even ronduit te stellen waar het op staat. De georganiseerde haat tegen anderen is in de zogenaamde hoogontwikkelde wereld zeker zo vaak gericht tegen moslims, het denkmodel (de calculus) is evenwel gelijk aan dat oudere zondebokdenken en het doodnormale antisemitisme ligt wel degelijk op de loer. De Democratische Vrijemarkteconomie is zo'n gezond organisme dat wordt geteisterd door parasieten, de graaiers die het tot kapitalisme maken - is het verhaal.
Zo weergegeven zijn we ideologisch inderdaad al knap dicht bij de nazi's. Dagelijks in uw Mainstream Media.
Ook het s-woord valt weer regelmatig, en ook alleen in negatieve zin dus. Het storten van zevenhonderd miljard dollar in de bodemloze put van "giftig" krediet (weer zo'n orgaanachtge beeldspraak) wordt zeker door de rechtse tegenstanders in de VS als socialistisch aangeduid. Het woord en daardoor het streven is niet alleen hierdoor in diskrediet gebracht - daarvoor hebben de zich noemende reëel-socialistische landen wel gezorgd. Socialisme gereduceerd tot een ontwikkelingsmodel dat achter het kapitalisme, o nee: de Markteconomie, aansukkelt en de wedloop verliest.
Socialisme is evenwel een streven, een gezindheid. Zeker sinds het einde van de Eerste Wereldoorlog, maar in feite al lang daarvoor, kan het alleen als synoniem voor anarchisme gezien worden. Uit de beste en mooiste oproep tot socialisme, die dan ook Oproep tot socialisme heet:
Anarchie is slechts een amdere, in zijn negatieve vorm en bijzonder sterke neiging misverstanden op te roepen, minder goede naam voor socialisme. Waarachtig socialisme is het tegendeel van staat en kapitalistische economie, het is een streven om met behulp van een ideaal een nieuwe werkelijkheid te scheppen.
Socialisme is ommekeer; socialisme is nieuw begin; socialisme is heraansluiting bij de natuur, nieuwe vervulling met geest, herwinning van het verbond.
Citaten van Gustav Landauer, religieus-anarchist, in 1919 door proto-nazi's vermoord, uit Aufruf zum Sozialismus. De Nederlandse vertaling is alleen antiquarisch te vinden (evenals Henriëtte Roland Holsts aanbevelenswaardige biografie van Landauer), het boek is in het Duits wel te vinden.
En het staat op het net, te raadplegen via inlogcode.
Een betere oproep kan ik vooralsnog niet aanbevelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten