Laten we de instorting leuk verpakken

De dagelijkse nieuwsstroom geeft de indruk van een waarachtige revolutie, een totale omwoeling van de bestaande orde - ook al hebben degenen die er verslag van doen geen enkel inzicht aangaande wat er aan het gebeuren is. De beurs stort in. O, hij trekt weer aan - zou het ergste voorbij zijn?
Want het staat nog steeds zo erg vast dat we in de best mogelijke aller werelden leven, er is geen alternatief voor de Vrije Markt. Ook als deze niet vrij blijkt en al helemaal geen markt zoals de ideologen die zelf definiëren.

Ik beken intussen dat ik geen idee heb hoe dit gaat lopen - aflopen kan het woord niet zijn. De vorige grote crisis werd "opgelost" door de Tweede Wereldoorlog. Daarna volgde wat in het algemeen de Gouden Tijd van het kapitalisme wordt genoemd. Deze instorting lijkt sneller te gaan dan die van 1929-1933 - het is dan ook de nader definitieve instorting. Het tijdstip is altijd onverwacht, niet de instorting zelf. De implosie was al een tijd aan de gang - deze begon met de dekolonisering in Azië en Afrika gecombineerd met of gevolgd door de nieuwe technologische revolutie, de informatisering (waar veel gedekoloniseerde landen nog steeds geen deel aan hebben). Een door consumptie aangedreven stelsel dat tegelijkertijd de mens in doorsnee overbodig verklaart bevindt zich - laat ik toch maar weer een organicistisch beeld gebruiken - in een voortdurend delirium. Consumptief krediet zonder dekking, hoe lang kon het goed gaan? Het antwoord ontrolt zich, razendsnel.

Een revolutie in de zin van een opstand "van onderop" zie ik vooralsnog niet komen - in de gedekoloniseerde wereld wellicht, maar in Europa of Noord-Amerika?

Twee instortingsberichten. De vrouw hierboven afgebeeld moet ons bij de BBC verlokken te lezen over hoe het nu op het bijna bankroete IJsland gaat. Ja, de schone heeft ook nog een kloof. Laten we het vooral leuk houden, nietwaar.
En dan verwacht Pakistan binnen een maand failliet te zijn. Dit was het nieuws van deze ochtend.