Het gesloten zogenaamde asielzoekerscentrum ligt aan de Franse kant van de officieel vastgelegde taalgrens. Dus Vottem heeft daar geen rare bijklank. Behalve dan die van het gesloten centrum.
Servië was wel goed genoeg om twee maanden te bombarderen, maar niet om vluchtelingen op te leveren. Uit de trein tussen Antwerpen en Parijs werd een niet bij name genoemde Servische jongeman geplukt en opgesloten, hij pleegde binnen een week zelfmoord.
In het najaar van 2003 stond ik met medeleden van de Bezoekgroep bij het zogeheten grenshospitium aan de Spaklerweg - de Bijlmerbajes dus. Nee, de precieze datum heb ik niet. We mochten er niet in, want er werd gevreesd voor onrust in de tent. Iemand uit Singapore had zijn pols(en) doorgesneden. Hij gold als "in de war".
Je moet ook wel in de war zijn als je naar Nederland vlucht. Ik dacht aan de roep die Nederland heeft met betrekking tot homo's - de minister van onderwijs host zelf mee in zijn blote reet op de Gay Parade - en dat homoseksualiteit of hoe wil je het noemen niet mag in Singapore. Weet ik veel van het vluchtmotief van de man die er een einde aan maakte omdat hij teruggestuurd zou worden?
Ruim een half jaar later haalde hij De Volkskrant:
Meneer Ho was in de war. Meneer Ho had het vliegtuig genomen van Singapore naar Schiphol, en had daar om asiel gevraagd vanwege martelingen door de veiligheidsdienst. Er was iets mis, vonden vier advocaten, een psychiatrisch verpleegkundige en een psychiater: meneer Ho had last van wanen. Maar de immigratieambtenaren vermoedden een truc. Meneer Ho werd wegens het moedwillig frustreren van de procedure opgesloten in een grenshospitium, en afgewezen als vluchteling. Vier weken later pleegde hij daar zelfmoord.
De "verwarde man uit Singapore" heeft in ieder geval een achternaam. "Zij" weten ook wel de precieze datum.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten