De warenmaatschappij, dezer dagen weer vaak aangeduid met kapitalisme kan niet zonder crisis. Hiermee is niet per se de baisse in de conjunctuur bedoeld, maar inderdaad: een permanent schiften of wannen (krinein in de oorspronkelijke betekenis), waarbij het er niet toe doet wat kaf is en wat koren. Als het maar krisis is. Creatieve vernietiging noemde Schumpeter het, met een wellicht onbewuste knipoog naar Bakoenin (die iets anders bedoelde).
Dat het VS-Congres allerchristelijkst op zondag het losgeld (bailout is de voortdurend gehanteerde term) voor Wall Street bespreekt en levert dient hoogstwaarschijnlijk om verdere koersval te voorkomen. Een blinde consensus aangaande 700 miljard bestaat er al. Een krats, een weggeverdje. Wat is 4,5 miljard euro hierbij vergeleken?
Toch - ook ten aanzien van Fortis de vraag: waarom op zondag, wat kon er niet meer wachten? Verdere instorting van de koers? Mag kameraad Kok - in dit geval voor de ING - van kameraad Bos alsnog de ABN AMRO binnenhalen voor minder dan de helft van de prijs? Klemmende vragen. Hoe progressief en sociaalvoelend nationaliseren is demonstreren deze zondag ook de Genossen van New Labour met Bradford & Bingley.
Over Washington Mutual en Wachovia hebben we het even niet. Maar goed, ik heb het juist voorspeld: eind volgende week de volgende crisis, hetgeen alleen maar aantoont dat ik geen briljante econoom ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten