Een verhaal van een ooggetuige, voorstudie van Slaughterhouse Five, gevonden in de nalatenschap van de vorig jaar overleden Kurt Vonnegut. Ik moet bekennen dat ik dit boek niet ken, evenmin als Mulisch' Stenen bruidsbed. Een omissie wellicht, maar die wordt met dit verhaal over Dresden na het bombardment wel al goedgemaakt.
Vonnegut heeft zijn notities opgeschreven toen het woord holocaust nog betekende wat het hoort te betekenen: brandoffer. Een ritueel waarin het gehele offer verbrand wordt - de letterlijke Griekse betekenis.
Gelukkig hoef ik de vraag niet te beantwoorden of dit bombardement, waarbij volgens Vonnegut honderdduizend mensen omgekomen zijn, het moreel van de Duitsers definitief gebroken heeft, en of het dit dus "waard was". En de afweging: wat stond er tegenover deze stad en zoveel mensen.
Maar dat "de beschaving" verdedigd wordt met bombardementen wordt ons nieuwsconsumenten nog ongeveer dagelijks voorgehouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten