RG de 50-quidman laat de bladeren vallen

The Four Seasons, Beggars' parade - dansen op glad ijs. Dit soort klasse-argwaan, in de VS meteen "conservatieve gevoelens" genoemd, herken ik wel. B-kant van Opus 17. In Engeland als a-kant uitgebracht door The Falling Leaves.


Alweer weken geleden vond een weerman het nodig het einde van de zomer aan te kondigen, zoals "Dusty Springfield zong in de jaren zestig." Caca de toro, om met Big Bill te spreken. Een b-kantje van een single die nooit een hit is geweest in Nederland haalt het bij de Nederlandse weerman? De mythologie of beter: zelflegendarisering van Veronica. Die hadden een jingle van Dusty's versie gemaakt. In de jaren zeventig.
Dit is de a-kantversie, Frank Ifield, Jodelaar nr.1 van de jaren zestig.

Als ik dit voorbereid zit ik nog volop in de mitella, maar dit doet mij opspringen:

TW's herkenningsmelodie: Frank Ifield, Waltzing Matilda