RG de 50-quidman doet wat mengelwerk

In de dagen waarin ik mijn collectie wekelijks afstruinde naar nummers die in het northern-soul-paradigma konden vallen kwam ik ook bij deze terecht, de Baja Marimba Band met hun versie van Along comes Mary. Dat kon nog niemand opgemerkt hebben, wie let er nu op de Baja Marimba Band?
Goed gegokt van mijzelf, maar ik bleek de eerste niet...


Hoe je een nummer dat je al 34 jaar kent kunt herontdekken. Ik loop de aula binnen voor de herdenking van ons aller kameraad Karl Kreuger (hij heeft ook enkele keren aan het programma Transkul meegewerkt). Er loopt net een band met Colours van Donovan. Voor het eerst dringt de slottekst tot mij door: "Freedom is a word I rarely use without thinking of the time when I've been loved." Toen de plaat uitkwam had ik van dat laatste ook nog geen last gehad. In een aula moet je een breekpunt hebben, dit was het voor mij. Karl is zeer eenzaam gestorven, maar een Spaanse vrouw zei dat hij vanuit de hemel zou zien hoeveel vrienden hij eigenlijk had. Hoewel het idee van een hiernamaals niet populair zou zijn bij de meeste aanwezigen, zei zij, wist ze dat Karl daar was. Ik hoop het. De zekerheid van de hoop, dat is toch geloof volgens Paulus, niet?


Een tijdgenoot van Colours. High in the sky is a bird on the wing, please carry me with you... Hoe dierbaar Dusty mij ook is, haar Amerikaanse nepaccent in het origineel is eigenlijk onuitstaanbaar. En de Australische Judith Durham klinkt Engelser dan Engels.