Zonnig of regenachtig, warm of koud, op uitgaansavonden (zo ongeveer iedere avond dus, behalve misschien zondag) zie je Engelse meisjes/jonge vrouwen in zeer blote en korte jurken of bloesjes de straat opkomen. Eigenlijk zijn zij altijd wit, bleek ook.
Allez, ik ben geen zedenprediker en ik sta (stond) open voor verleiding. Maar afgezien van het feit dat de kortstondige vriendinnen die mij ooit versierd hebben (jawel, zo was de rolverdeling) nooit een dergelijke blootheid aan de dag legden in het uitgaansleven weet ik wel: de opzienbarende jurk hoort binnen, niet op straat. Aller ogen dienen op steeltjes te staan als je de dansvloer opgaat in een wilde jurk ofzo, maar licht strompelen op stilettohakken op straat, in de stromende regen?
Het gaat hier om een Engels fenomeen, dat ook in hartje winter waar te nemen is. Sinds wanneer doet dit zich voor?
Oplopend naar het hotel in Loughborough vroeg ik het aan Peter Marshall, schrijver van onder andere het standaardwerk Demand the impossible, met wie ik een pint gedronken had en Belangrijke Culturele Fenomenen had besproken. Sinds wanneer, en vooral: hoe komt het? Op de eerste vraag kan ik het antwoord zelf wel bedenken trouwens: de jaren zeventig. Het tweede is moeilijker, hij begreep wel wat ik bedoelde en meende dat het samenhing met drankgebruik. Als je al knap veel ophebt voel je niet meer dat het koud is. En dan ben je meteen bij een belangrijk maatschappelijk probleem: de alcohol (die wij ook net genuttigd hadden, maar matig). De behoefte zich in een andere staat van bewustzijn te drinken is een middel om de pijn van het dagelijks leven onder het kapitalisme weg te spoelen. Het lijkt mij een belangrijk bestanddeel van de verklaring. En daarbij een zeker peer group-conformisme. Toch blijft het opmerkelijk dat het zo Engels is (ik herinner mij dergelijke straatbeelden niet uit Ierland, Schotland of Cymru). En in Zweden of Polen - of eigenlijk overal - is ook wel een algemeen drankprobleem maar lopen de meisjes niet zo openbaar met heur lichamelijkheid. Het mist ook juist de onontbeerlijke toets van de erotiek, in zijn gebrek aan subtiliteit.
Misschien is het fenomeen ook wel in het nieuwe Rusland doorgedrongen, maar de vraag blijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten