Stil augustus

De "Nederlandse" gierzwaluwen zijn als zo vaak netjes op de eerste vertrokken.
Maar ook het koor van merels en huismussen - hier zijn ze nog! - waarin ik normaalgesproken ontwaak houdt zich in.
Een meesje - het regent te vaak te hard om vast te kunnen stellen wat voor een, ik vermoed een koolmees - laat met een langdurig onafgebroken tit-tit-tit weten waar het zijn Engelse naam aan ontleent.
Een turkse tortel koert nog wel, de meerkoet laat zijn metalen geluid horen en een partijtje meeuwen zoekt naar vis in binnenlandse wateren.
Augustus is de stilste maand van het jaar wat vogels aangaat. De boerenzwaluwen slaken in de vlucht nog wel hun kreetjes.
Thijsse leidt uit de augustusstilte af dat vogelzang niet te verklaren is uit territoriumdrift en ook niet uit de behoefte het andere geslacht te lokken. Hij zal gelijk hebben.
Waarom de vogels in augustus dan niet - om de Reviaanse verklaring aan te houden - de lof van hun Schepper zingen blijft evenzeer een mysterie.

Over Thijsse gesproken: de biografie door Dijkhuizen ligt in de ramsj. Ik was niet zo blij met dit boek maar ben al helemaal niet blij dat het er zo mee afloopt.