Dank God voor de paar tachtigers in ons midden die nog kunnen en blijven schrijven - Hofland, Blokker...
Blokker kan zijn oude stokpaardje weer berijden in verband met wat hij menswetenschappen noemt: een analyse van de Nederlandse pers aan de hand van voorpagina's. Als alumnus in de humaniora wil ik het nog wel even uitleggen: je kunt wel als verstandig mens het gevoel hebben dat de Nederlandse pers rechts is, maar meten is pas echt weten. Ook moet duidelijk gemaakt worden dat de inhoudsanalyse alleen de trekkers van de onderhavige dagbladen betreft. Zoniet, dan kan het onderzoek aangevochten worden, wat vanuit de dominante rechtse kerk natuurlijk toch zal gebeuren.
Ik vraag mij af of de onderzoekers hier berichten over Unilevermevrouw Vogelaar of Shellmijnheer Bos genadiglijk als links hebben laten passeren. Alleen al de omschrijving van het babyhoofdje met Mozartkugelnblikjeskapsel als rechts klopt niet. De man is ultrarechts. Het is dan ook nogal wat erger. En het is niet pas met WIlders gekomen.
Maar rechts of links is het ergste nog niet eens. Le Figaro of de NZZ zijn rechtse kranten. Maar het zijn wel serieuze kranten die nog enig begrip hebben van nieuws. In Nederland zijn misschien het NRC-Handelsblad - maar ja -, Trouw op La Une nog een beetje serieuze dagbladen, en mirabile dictu heel af en toe De Pers.
De zeldzame onbenulligheid van de Nederlandse pers (over radio of televisie hoef ik het al helemaal niet te hebben), de hersendood die definitief is ingetreden omstreeks 6 mei 2002 - een aanslag die geslaagder was dan de moordenaar nog zou durven dromen - is niet te overtreffen. Er was een tijd dat mij de Vlaamse pers als provinciaal trof. Toen was de Nederlandse dit dus nog niet. Nu is ook het Belang van Limburg een mondainer medium dan wat er op de rekken ligt in Nederland. (De regionale pers is behalve Het Parool juist nog een vrijplaatsje).
De Telegraaf is al jaren rechts ingehaald door De Volkskrant. Je moet wel zelf hersendood zijn om dit als echt nieuws op te merken.
Nederland wordt bediend door de Venlose Veembode in een stuk of acht varianten.
En in de grote boze buitenwereld zijn wij opgelucht over de meisjesachtge vrouw die zelfs geen presidentskandidate in Colombia mocht zijn. Zowel haar ontvoering als haar bevrijding roepen vragen op, en ook daarom begrijp ik maar al te goed dat zij "naar huis" wil, naar Frankrijk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten