Het festival van San Remo is steeds muzikaal relevanter geweest dan het Eurovisiesongfestival. Dit prachtige lied van heimwee met een ecologisch tintje heb ik jaren gezocht in de singleversies, en pas onlangs werd de zoektocht bekroond met de single van Françoise Hardy. Dat zij het ook in het Italiaans gezongen heeft is evenwel nieuw voor mij.
La maison où j'ai grandi
Adriano Celentano, die het nummer mede geschreven heeft, reden waarom het als het origineel geldt, Il ragazzo della Via Gluck. Het heeft iets oneerlijks en tegelijk iets moois dat wat ik zo lang gezocht heb nu zo gemakkelijk te vinden is als filmpje op het net (het is ook een van de duurste singles uit mijn collectie).
Twee keer achtereen de Engelstalige versie van Verdelle Smith, de Engelse versie voor het festival: Tar and cement - hetgeen terecht soul genoemd mag worden. Alleen in Australië en Nieuw-Zeeland een hit geweest!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten