Als zoon van een Rotterdammer en een Amsterdamse ben ik naturlijk halve Rotterdammer. Volgens de logica gevolgd door de afgebeelde illustratie uit De Volkskrant kan ik concluderen dat ik een hele Rotterdammer ben. Hoewel ik toch in Amsterdam geboren ben, nooit in Rotterdam gewoond heb; ik heb er gewerkt, maar dan toch alleen als forens. Een geboren Amsterdammer als ik wordt niet alleen door Amsterdammers ras-Amsterdammer genoemd - een uitdrukking die evenwel enigszins in onbruik is, als ongetwijfeld politiek-incorrect aandoend (zegt men ook ras-Rotterdammer? voor mijn gevoel geldt de uitdrukking alleen voor Amsterdammers).
Iemand met een dubbele nationaliteit - is hij of zij tweemaal geheel van beide nationalliteiten? Het hebben van drie nationaliteiten is ook nog denkbaar, afgezien van zogeheten etnische bindingen. Ik ga hier verder niet over uitweiden.
Onbedoeld drukt het afgebeelde ding een waarheid uit die niet genoemd wil worden. Heeft Brazilië een zwarte president gehad? Of enig ander Latijns-Amerikaans land, voorzover niet Caribisch? Maar goed - het gaat allemaal over de Verenigde Staten en over Barack Obama.
Hij geldt als een zwarte ofwel African American presidentskandidaat. Vijfenveertig jaar nadat het als pikant en moeilijk werd afgeschilderd om de zwarte Drifters te laten zingen over een land waar een pauper president kan worden - de witte Jay and the Americans moesten het maar opnemen - vijfenveertig jaar is niet veel, en toch ook weer wel.
Mij blijft het verbazen: Barack Obama had een witte moeder en een zwarte vader. Als "ras" geen punt zou zijn, zou hij toch evenzeer voor wit tellen als voor zwart, nietwaar? Op betere gronden dan ik mij Rotterdammer kan noemen. Maar hij geldt als zwart, dus ras is wel een punt. Uiteraard is het een punt. Half zwart is heel zwart.
The Drifters hebben deze passage uit Only in America al helemaal nooit op de plaat gezet:
"Only in America, land of opportunity, do they save a seat in the back of the bus just for me / Only in America, where they preach the golden rule, do they start to march when my kids try to go to school...."
Opgetekend op de veertigste verjaardag van de moord op Robert Kennedy. Het zal vrees ik verder niets uitmaken, maar inderdaad - om niet alle hoop ten aanzien van "Amerika" te verliezen - laat Obama het maar worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten