Het is spits, af en toe komt er een bus langsrijden. Leeg, want wie rekent er op het openbaar vervoer als het staakt? Maar er zijn uitzendkrachten geworven als chauffeur, en als uitzendkracht heb je een andere cao - en niemand betaalt je loon door als je zou staken. Een enkele stakingsbreker-tegen-wil-en-dank heeft wel een affiche op het voorraam dat het gratis reizen is.
Sinds een week ligt het streekvervoer stil in Nederland. De overheid bemoeit zich er niet mee, de quango's die het vervoer horen te verzorgen hoeven niet te buigen. Het openbaar vervoer is nog erger geprivatiseerd dan toen het opgezet werd door particuliere ondernemers - echte ondernemers, maar we hebben het dan ook over de negentiende eeuw. Er wordt wat gemord uit de hoek van scholieren, vooral vanwege de eindexamens, maar blijkbaar heeft het allemaal wel gekund, ook zonder streekvervoer.
Maar de democraten die zich bij een regelmatig uitgevoerd ritueel laten installeren zullen het onthouden als ze weer eens belangrijk kunnen doen. Openbaar vervoer? In juni 2008 bleken al die buslijnen, die treinverbindingen en die Utrechtse tram misbaar. Dus kunnen ze net zo goed helemaal afgeschaft worden.
Op dat ogenblik zullen de niet-gekozen bestuurderen van de quango's wakker worden en protesteren.
Passagiers en bestuurders/conducteurs hebben het nakijken.
De merkwaardige consequentie is dat ik moet concluderen dat ik voor overheidsingrijpen ben in deze gestagneerde situatie. Zoals gewoonlijk een compromis doordrukken tussen vakbonden en de quango's. Voor dat soort klusjes zat vroeger de PvdA speciaal in kabinetten. De overbodigheid van de club wordt hier extra geïllustreerd.
(En ik concludeer dat ik soms vrijzinnig-democraat ben, natuurlijk in de enige relevante zin: de negentiende-eeuwse.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten