H. Rodham Clinton, Gordon Brown en Mark Rutte - politieke geestverwanten tot en met - pleiten voor - tja, de rechten, de belastingcenten, wat eigenlijk? -- van de hardwerkende landgenoot, liefst of beter: bij uitstek de witte landgenoot.
Ja, de tijd dat de zieke, de bejaarde, de werkloze, de allochtoon of de gekleurde medemens gepaaid of zelfs maar ontzien moest worden is voorbij.
Het schept duidelijkheid. En dan wordt het een mooi gezicht: het park bij de Willamette in Portland, Oregon, waar ik een paar jaar geleden in alle rust een boekje zat te lezen en waarvan ik weet hoe ruim en leeg het kan zijn, volledig gevuld door mensen op de been voor de eerste gekleurde presidentskandidaat van de Verenigde Staten (mogen we aannemen).
Nee, Obama heeft geen beweging achter zich, zoals Ron Paul en wellicht Kucinich, maar een foto als deze lijkt dit te loochenen. Al was het maar uit naam van degenen die dachten dat deze maatschappij de belofte inhield van het einde van hard werken voor een schijntje (want de Rodhams, Browns en Ruttes willen graag dat het hard werken en een schijntje blijft).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten