22 mei, 2008

Met zulke vrienden...


Wonderlijk, op grond waarvan er wie pro-westers genoemd wordt dezer dagen. Dat de door de VS geïnstalleerde Georgische president een Vriend van de Democratie is, staat buiten kijf. Dat zijn republiek recht heeft op de zuidelijke helft van het Iraanse Ossetië - waarvan de noordelijke helft bij Rusland hoort - en op Abchazië staat derhalve ook vast, het maakt niet uit wat de mensen in die landen er zelf van vinden. De Abchazen zijn moslims, ook al is het de vraag of de meerderheid van de bevolking van Abchazië islamitisch is. Het zegt nog niets, want zoon Aliev in islamitisch Azerbeidzjan geldt ook als Vriend van het Westen, en hij heeft dus recht op het Armeense, christelijke Artzach, dat door Stalin speciaal aan Azerbeidzjan is geschonken.
Het Westen verdedigt in de Kaukasus namelijk graag de door de Vader der Volkeren vastgestelde grenzen, die uiteraard de bedoeling hadden zo gecompliceerd mogelijke situaties te scheppen en verdeeldheid te zaaien. Is Abchazië een wereldoorlog waard? Wat niet? Wat wel?

Over Vrienden van het Westen gesproken: het wordt - vanwege het Eurovisiegedoe? - nog even stil gehouden dat de pro-westerse krachten (de plaatselijke weg-met-onsers zogezeid) in Servië toch echt niet de verkiezingen hebben gewonnen.

Geen opmerkingen: