Het aantal keren dat ik een geelgerande watertor heb gezien is nog steeds schaars - de meeste in een duinmeertje dat door omstandigheden die ik niet kon verklaren tijdelijk giftig voor zijn bewoners was geworden, en waar er daardoor een aantal dood aan de oppervlakte dreven (ook larven).
Of de sloot waarnaar mijn nieuwe datsja is genoemd een echte sloot is betwijfel ik langzamerhand. Er is stroming in het water, wat kan verklaren dat er alleen langszwemmend dierlijk leven te zien is, niet het gekrioel dat bij een echte levende sloot hoort. Waarschijnlijk is het 't laatste uiteinde van een binnenduinbeekje waar nog steeds stroming in zit.
En dan het gelukkige moment waarop je vanaf de pas van de vuilnisbelt gescoorde gemakkelijke stoel een dytiscus ziet langszwemmen, een (vrouwelijk, want gegroefd) bijna groen exemplaar (dus niet zoals op de afbeelding).
Op zoek naar afbeeldingen kwam ik langs deze site. Jammer dat de bewegwijzering niet best is - wie ben ik dat ik dat de maker verwijt - ach, een foto als deze te kunnen maken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten