Grote borden op tram- en bushalte bevelen ondergoedachtige kleding - badkleding - aan van het merk Freya.
Nou zijn er twee mogelijkheden waarom men zich diep gekwetst kan voelen. Als christen, omdat hier een verslagen godin ten tonele wordt gevoerd. Of als aanhang(st)er van Freya, omdat Haar naam in verband met ondergoed wordt gebracht.
Het Oera Lindaboek evenwel beveelt ware volgelingen - en dat kunnen alleen vrouwen zijn - een kort wit jurkje, tuniek geheten - hetgeen van "tot de nek" is afgeleid - te dragen, en zich hierin zes uur lang in diepe kniebuigingen tot de godin te wenden.
De Duizenddichter had het niet erger kunnen bedenken. En daar gaat de gekwetstheid. Het zwemgoed is alleen maar makkelijk voor de kniebuigingen, het kan moeilijk als oneerbiedig worden afgeschilderd...
Het leukste is dat de Australische Daughters of Frya zich beriepen op het Oera Lindaboek, en in de facsimile annex vertaling worden opgevoerd. In hun principiële witte minijurkjes. Nog meer mystificatie: de dames laten nu op hun website weten dat ze nooit bestaan hebben.
De oude Paaltjens lacht zich zijn koord van zijn nek...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten