Denken in een tijd van sociale hypochondrie van Willem Schinkel klinkt als een interessant essay, of is het toch een sociologische bijdrage? Ik kan alleen afgaan op de recensie van Willem Breedveld in Trouw van zaterdag 22 maart jongstleden. Het stuk is niet online te vinden. Schinkel lijkt de ideologische warwinkel van deze maatschappij te ontleden. Ik heb hier zelf in De AS wel pogingen toe gewaagd, en het is altijd aardig als een herkenbare gelijkaardige redenering bij een ander opduikt - ik vaar nog steeds op het kompas van Breedveld.
Schinkel wil links van links uitkomen, het multiculturalisme voobij. Ook daarin kan ik mij herkennen - de bescheiden kerel verwijst speciaal naar Ch..Charly, ik ben een christen, dat weet u verder wel te vinden, niet? Eerlijk gezegd heb ik het multiculturalisme nooit links gevonden. Of, als het wel links heet, interesseert links mij al met al niet.
Deze maatschappij kan zich alleen definiëren door bepaalde mensen er buiten te plaatsen. Momenteel zijn dit nogal duidelijk "de moslims" die maar niet willen integreren. Nog niet heel lang geleden (of het echt voorbij is weet ik niet) waren het de mensen die zigeuners worden genoemd, een categorie mensen die daadwerkelijk is uitgeroeid in het huidige Nederland, in de achttiende eeuw. En er zijn meer zondebokken - een bijbels beeld, waarover Girard zijn licht heeft laten schijnen.
Een maatschappij die zichzelf kannibaliseert - dan denk ik aan twee christen-anarchistische denkers, ook Fransen. Virilio, met zijn these van de zelfkolonisering als postkoloniale kwaal. En de diagnose van Jacques Ellul: deze maatschappij is gebouwd op louter middelen, en daar heeft zij er veel van - maar een doel ontbreekt.
Een eenzaam boek in een omgeving die geen echt intellectueel debat kent? In Nederland? Ik behoud mij ook wel weer het recht voor sceptisch te zijn...
We zullen het eens bekijken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten