Pete Seeger zong Tzena tzena, Harry Belafonte Hava nagila. Je ging als goj werken op een kibboets. Israel had de uitstraling van links en idealistisch. De Arabische verdrevenen heetten nog geen Palestijnen en werden over het hoofd gezien.
1967 moet radicaal het keerpunt zijn geweest: Israel dat binnen vijf dagen enorme stukken Egypte, Jordanië en Syrië verovert en - op de Sinaï na, weigert te ontruimen - hier ergens ligt het keerpunt waarop Israel de lieveling van (ultra)rechts werd en geleidelijkaan een punt van gêne zoniet afkeer voor links.
Net als Turkije is Israel informeel een militaire dictatuur, maar men wordt niet geacht daarover te beginnen zolang er nog verschillende partijen bestaan. Maar een leger met een land, dat hoort bij de leuke dingen van rechts.
En dan lijkt het alsof het altijd zo geweest is. We zijn altijd in oorlog geweest met Oostazië....
Hier een puntgave korte analyse van deze opmerkelijke omkering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten