Druk verkeer

Haha, ik heb er ook van aan mijn ouders gepresenteerd, zei de gastheer terwijl hij de cakeschaal voor mij hield, en ze hebben het gegeten. Ik begreep niet wat daar zo grappig aan was.
Dat kwam pas toen ik de lift instapte, bijna thuis na flinke fietstocht. Vanaf het knoppenbord keek mij een monstertje met een lange slurf aan, zoiets als de olifantengod die hierboven langskomt. Toen begreep ik het aardige dat zijn ouders van de cake hadden gegeten. De werking was verder niet opvallend. Het was royaal tijd om onder zeil te gaan.
De derde keer dat ik speciale cake heb gegeten, en de laatste. Mijn gastheer had het niet nodig gevonden uit te leggen dat het speciale zelfbakcake was. Een beetje onverantwoordelijk, maar blijkbaar ging hij er van uit dat de aard ervan direct begrepen zou worden door zijn bezoek.

In Jools Holland's Later werd afgelopen vrijdag aandacht besteed aan een herdenkingsalbum over Jim Capaldi, getiteld Dear Mr. Fantasy. Ik heb het overlijden van Capaldi blijkbaar even gemist of vergeten, de datum was 28 januari 2005. De dodenlijst groeit aan en hij is niet precies meer bij te benen.

Dear Mr. Fantasy is een van de weinige mainstream-psychedelicanummers die mij nog kunnen bekoren. Ik ga wel twijfelen als ik het filmpje bekijk - juist omdat het zeer geslaagd psychedelisch is, de werking van die eerste hijs van die eerste kruidige sigaret aardig illustreert. Wie overgevoelig is voor flitsende beelden moet het maar niet aanklikken, schreef hij vaderlijk.

Ik moet er niet aan denken hoe al die jongeren die paffend in een wolk van cannabislucht over straat lopen hun omgeving beleven. Vooral omdat het spul nu zoveel sterker is dan in de tijd waarin ik zelf af en toe iets tot mij nam. Hoe oudbakken het ook klinkt, het kan niet anders: je kunt het beter achterover leunend in de kussens op de sofa, op bed - of, seventiiieees - op de grond, gebruiken, als je niets meer moet en nergens meer naar toe hoeft.
Ik weet niet zeker of ik het met Huxley eens kan zijn dat psychedelische middelen een hulpmiddel zijn voor het hebben van mystieke ervaringen. Hij geloofde dit zelf letterlijk tot zijn einde.

Maar goed: Jim Capaldi, daar ga je... Muzikale toegift voor het einde van het weekeinde, het totaal-tegengestelde van northern soul, gezongen door een man die verder wel tot dat genre heeft bijgedragen, Stevie Winwood: Dear Mr. Fantasy, Traffic.