Dansen met RG de 50-quidman - verder...

Northern soul-spuria.
Toen de stijl zijn voor velen onopvallende opgang maakte (the only real underground, zoals John Peel gezegd heeft) werden van zo mogelijk iedere artiest wel dansbare nummers in "de stijl" ontdekt. Paul Anka is een beroemd/berucht voorbeeld. Ik heb zelf een nummer van - houd u vast - Cliff Richard ontdekt dat in het paradigma past. Het northern soulnummer van Shirley Bassey bleek ik al te hebben en ik moet zeggen dat ik nu juist dat voorbij de grens vind. Van de naam Tom Jones in dit verband schrik ik daarentegen in het geheel niet meer. Meer hierover later mischien.
Men is nu strenger, sectarischer zou je kunnen zeggen, maar ik weet niet of dit het juiste woord is.
De eerste artiest is zwart en Noordamerikaans, en toch... maar dan toch. Ik zag 'm laatst trouwens triomfantelijk als titelnummer op een nieuwe bloemlezing staan:
Sammy Davis Jr. met You can count on me oftewel Hawaii Five-O.

Een wit Engels meisje van mijn leeftijd dat van begin af aan soul heeft gehad.
On a magic carpet ride van Kiki Dee.