14 november, 2007
Wat even vergeten moest zijn
Paxman liet zich gisteravond in de luren leggen door een woordvoerder van het Pakistaanse regime. Niet dat hij niet sceptisch was over de mogelijkheid tot vrije verkiezingen onder de staat van beleg, of hoe de toestand in Pakistan nu ook heet.
Ach, we hebben wel vaker verkiezingen gehad onder een noodtoestand, zei de Musharraf-man, tot twee keer toe, op onderwijzende toon. In 1971 bijvoorbeeld, toen de vader van Benazir Bhutto de verkiezingen won. (Vooral verzwijgen dat de man later is opgehangen namens een voorganger van Musharraf).
Maar de genoemde verkiezingen waren helemaal niet gewonnen door Bhutto. Ze waren gewonnen door de Awami Liga van Mujibur Rahman. Het militaire regime dat de vekiezingen had uitgeschreven - onder de noodtoestand, blijkbaar - weigerde diens overwinning te accepteren, om de eenvoudige reden dat de partij Oostpakistaans was, en dat uit dat gebied met zijn donkergekleurde mensen natuurlijk nooit een president van Pakistan zou kunnen komen.
Het streven van de Awami Liga was ook wel degelijk de afscheiding van het zo ver van wat het echte Pakistan werd geacht afgelegen Oost-Pakistan. Dit had vreedzaam geregeld kunnen worden onder een regering, geleid door een gekozen regeringsleider uit dat deel van het land. Het mocht niet, het leger hield huis in Oost-Pakistan en joeg miljoenen mensen op de vlucht - tot op het punt dat India, dat de vluchtelingen moest huisvesten, zonder plichtplegingen en eigenlijk zonder opvallend veel verzet van het gedemoraliseerde Pakistaanse leger Oost-Pakistan bezette, waar vervolgens het onafhankelijke Bangladesj werd uitgeroepen. We zijn dan een jaar verder dan de bedoelde verkiezingen, in december 1971.
Wat de Musharrafknuppel dus eigenlijk zei: we hebben ruime ervaring met verkiezingen waarvan we de uitslag niet respecteren en waarvan we degene die we tot overwinnaar verklaren ook net zo gemakkelijk ophangen.
"We" is natuurlijk het leger van (West-)Pakistan.
Meer verplicht vergeten: de Pakistaanse bom als geslaagd Nederlands exportproduct.
En de zakenrelatie tussen Blair, Rodham Clinton en Musharraf [bedankt voor tip, Joekel].
Dat dochter Bhutto er nog zin in heeft... In tegenstelling tot de Verenigde Staten (hoewel, de Kennedy's...) wordt voormalig Brits-Indië geregeerd door dynastieën waarvan gezegd kan worden: Uneasy lies the head...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten