Een van de eersten, zoniet de eerste, die op mijn weblog reageerden was (ik mag het toch wel doorgeven, hoop ik?) Maria Trepp, van het Leidse Passagenproject. Ik gaf nog wat tips, en op een gegeven ogenblik werd op haar site vermeld dat zij de steun had van De Fabel van de Illegaal en De Vrije. Stoutmoedig. En toen verdwenen deze vermeldingen weer. Mijn laatste mailwisseling met haar dateert van begin vorig jaar, zie ik.
Ik wil ook eigenlijk niet veel woorden besteden aan subsidie- en spampilconservatieven, al valt het soms misschien niet te vermijden.
En toen dit via de zoekmachine even aan de orde was vond ik als enige treffer waarop ik zocht met bepaalde termen - Maria Trepp, herrezen als Volkskrantblogger. Ik vergeet meteen waarnaar ik op zoek was.
Ze schrijft dat ze lid van GroenLinks is. Ik weet niet of dit al lang zo is en of het misschien het wegpoetsen van contacten met anarchisten op de site verklaart. (Haalt achter het toetsenbord schouders op - ach, GroenLinks...).
Het is een misbruikte term die eigenlijk iets anders en ingewikkelders aanduidt, maar toch is de eerste combinatie woorden die mij te binnen schiet denkend aan de Telegraaf voor de hogergeschoolde die de Volkskrant al jaren is: repressieve tolerantie. Tolerantie heeft als begrip altijd een lading van repressie, overigens, dus in feite is het een pleonasme (dat bedoelde Marcuse ook).
Maar uiteraard wens ik Maria Trepp en de andere Volkskrantbloggers de visite en het sukses dat ze ermee kunnen oogsten. Zolang het getolereerd wordt in dat uithoekje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten