Stuk voor stuk

Welkom. Binnenkort kunt ook u hier niet meer stempelen.
Stuk voor stuk sluiten wij de poortjes.

Ik maak niet dagelijks (meer) gebruik van de ondergrondse, maar de manier waarop je hier wordt toegesproken is niet die van de quasi-vriendelijke marketing. In de ondergrondse word je in Nederland trouwens nergens via bordjes vriendelijk toegesproken. Ook niet in het echt. Toen ik nog dagelijks gebruik maakte van deze - ook al ongevraagde en ongewenste - voorziening, stapte ik regelmatig in op Nieuwmarkt om mij naar Centraal Station te laten vervoeren en weer mee terug te rijden, om zeker te zijn van een zitplaats voor de lange rit. Een keer wilde een overvalcommando van zeven smerissen weten of die gast die bleef zitten wel een kaartje had. Ik heb geen idee waarom deze lieden zouden denken dat ik dat niet had.

Ik geloof niet dat de openbaar-vervoer-chipkaart wordt ingevoerd omdat de zogenaamde vervoerbedrijven hier belang bij hebben. De reizigers hebben er uiteraard al helemaal geen belang bij. Waarschijnlijk kun je dit wel beweren in een werkstukje Economie, maar het ligt er nogal dik bovenop dat de banken het grootste belang hebben bij het doordrukken van hun chipgedoe waar niemand op zat en zit te wachten. Zonder bankrekening kom je de tram niet eens meer in. En als je rood staat ga je maar lopen.

Maar het duidelijkste belang is uiteraard bij de overheid. Reken maar, dat wanneer het eenmaal mogelijk is uw gang door het openbaar vervoer geregistreerd na te gaan en op te slaan, dit ook zal gebeuren. Natuurlijk, u betaalt trouw en u doet niets verkeerds. Ook mevrouw Öztürk niet, natuurlijk niet (goede kans dat zij en haars gelijken naar verhouding vaker gebruik maken van het openbaar vervoer dan de zogeheten autochtonen). But remember, we're at war. Op 1 januari 2009 helemaal.

Eerst moesten ze de gegevens van de moslims.
Toen kwamen de dissidenten (critici geheten tegenwoordig).
Allemaal heel democratisch.
Toen kwamen de mensen die vermoedelijk een kleurtje hadden.
Daarna waren de Joden aan de beurt. Zo'n handige vriend was Israel toch ook weer niet.
Voorbij deze reeks strekt onze ervaring met het totalitarisme vooralsnog niet. We (u?) zullen wel zien.
Das geht so seinen freienmarktlichen Gang.
Maar merkwaardigerwijze valt er bij voorbaat al niet te protesteren. U doet toch niets fouts? Dan heeft u ook niets te vrezen.