En plotseling, in het gebouw waar massa's studenten rondliepen om al even massaal college te lopen was Frans Rianne zo goed als tegen het lijf gelopen, op de trap.
Hij had er zelfs een paar seconden voor nodig haar te herkennen.
"Hee, beroemde ex-klasgenoot," zei zij vrolijk. "Wanneer heb je pauze? Dan kunnen we bijkletsen."
Zo achteloos mogelijk had hij geantwoord. Toch wat trillend op zijn benen.
Rianne had nu lang golvend haar, met een geverfd toefje er in. Ze droeg een powerdress-mantelpakje. Iemand die het zou gaan maken in het leven (ze was net als hij nu tweedejaars, dus gemaakt kon ze het nog niet hebben).
"Grappig boek heb je geschreven, joh." Ze stootte even speels-vertrouwelijk met haar onderbeen tegen het zijne. Dat maakte het voor hem nog moeilijker. "En die scène in de fietsenkelder - weet je dat ik even aan mijzelf dacht, toen je daarover schreef. Mal was dat evengoed, niet?" Ze lachte, en dat deed ze nog steeds even leuk. Hij lachte ook maar even.
De belangrijkste gebeurtenis uit zijn leven tot nu toe. Mal. Evengoed.
"Het gaat verfilmd worden. Geloof ik. Er is al een regisseur voor."
"Je meent het," zei ze. "Mag je al vertellen wie?" "Nee, eigenlijk niet." "Doe het dan ook maar niet. Ik ben benieuwd." En nam nog een slok koffie: "Ik heb een heel handige verloofde, die mijn fiets kan plakken als dat nodig is. Het is toevallig wel iemand van school, maar dat is echt toevallig, want hij is vijf jaar ouder dan ik. Hij doceert aan mijn vakgroep, ik had net college van hem." "Is dat niet een raar gevoel?" "Het went. Hij hoeft me niet te overhoren - om het maar niet anders uit te drukken..." Opnieuw haar lachje.
Frans voelde dat hij rood werd in zijn gezicht. "En nu moet ik dus weer naar Laurens, anders wordt hij nog boos, als ik te laat binnenloop. Ik zie je, hè, Frans?"
Vast wel. Hij zuchtte. Moest ook nog ergens heen, al was hij van schrik ongeveer vergeten waarheen. Gulpte zijn koffie op en liep mechanisch terug naar de collegezaal.
Morgen had hij een live interview op de publieke radio, over zijn novelle en het nieuws dat die verfilmd ging worden. En 's avonds zijn eerste lezing in het land, ergens in Overijssel.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten