Twee van de drie mensen van wie ik weet dat zij maar liefst twee exemplaren hebben gekocht van mijn debuut heb ik ontmoet. Een van hen is op haar beurt weer model voor een romanfiguur trouwens. Nee, ik zeg niets verder. Leuk, zo'n literair landschap. Misschien wel wat benauwd en klein.
De derde ken ik niet, en dat wil ik wel zo houden. Hij heeft ook het laatste nummer van De AS warm aanbevolen - het gaat over de bezetting, dus ik zou niet weten of het nummer deze aanbeveling nodig had. Ik weet ook niet of een van die twee exemplaren van Jullie deugen niet! besproken is op een zaterdagochtend. Ik luister al vele jaren niet meer naar de Nederlandse radio. Zelfs niet naar Martin Ros.
Met een tijdje Met het oog op morgen in de Fortuijncrisistijd heb ik het wel weer gehad verder. Dit is het vlaggeschip van het geheel, geloof ik. Het heeft mij niet nieuwsgierig gemaakt naar de rest. En nu wil Radio 1, zo heet wat een beschaafd mens Hilversum 1 zal blijven noemen tegenwoordig geloof ik, een jong publiek aanboren. Dat is ongetwijfeld beter voor de reclame.
Ros had moeten weten waar hij zat. Hij kan vast wel aanschuiven bij de verzamelbak die de Concertzender zo nodig van de kabel moest jagen.
Komaan, aan het werk maar weer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten