Als altijd opgestaan bij de klanken van The world today (ook voorzien van hinderlijk nieuw muziekje).
Niet ver hieronder verwijs ik naar de twee niet-fascistische presidentskandidaten in de VS. Ik denk dat ik bij deze diagnose blijf - zowel bij het fascisme als de genoemde kandidaten, van wie Paul mirabile dictu de Eugene McCarthy van nu is - van Gravel kunnen we ons afvragen of hij zijn eigen kandidatuur wel serieus neemt. Justin Raimondo zegt ook zoiets van Kucinich bij de Democraten, die wel degelijk een anti-oorlogskandidaat is, en John Edwards profileert zich inmiddels ook als zodanig. Edwards is de kandidaat voor de mainstream vakbeweging, maar laat die van oudsher in de VS nu juist oorlogsgezind zijn - werkgelegenheid weetjewel, en juist nu, nu het enige belangrijke industriële fabrikaat in de VS oorlogstuig is - hoe serieus is de anti-oorlogshouding van Edwards?
Paul dus - als ik mij zou mengen in de binnenlandse aangelegenheden van de VS zou ik misschien zelfs een logootje van hem voeren - hij is zo consequent pro-life als de Catholic Worker en dat valt te prijzen. (Punten genoeg waarop op zijn minst te fronsen valt wat betreft zijn standpunten, maar de man is authentiek, en dit wordt wel degelijk herkend door een groeiende schare ondersteunenden links en rechts).
Wat een aanloop tot iets nogal anders, al heeft natuurlijk alles met alles te maken. The world today had een itempje van niks over de echtgenote van Kucinich. Die is de helft van zijn leeftijd nu, steekt een kop boven hem uit en is - hihi haha - afkomstig uit Essex. Een Essex girl - domme blondjes in spijkerrokjes met plastic stilettonaaldhakken, u weet wel.
Het meisje zei dapper dat ze daar echt niet op kon lopen en vertelde - niet voor de eerste keer - dat het liefde op het eerste gezicht was, wederzijds. En als ze First Lady is mag het hele team van TWT langskomen. En ze is Tory en geen peace hippie, zoals The Times beweerde. Geen van beide een aanbeveling bij de Democraten, zou ik denken, hoewel - wat zegt Tory nog dezer dagen? Zonder dit onnozele item had ik mij niet hoeven afvragen of ik nu iemand met een vos om haar hals (denk het niet) op mijn site heb staan.
Maar ook dit is niet van belang voor wat ik eigenlijk wil zeggen.
Het is het gemak waarmee het discriminerende begrip Essex girl wordt gebruikt. Alsof iedere jonge vrouw uit dat graafschap dom, blond en nouveau riche is. Blond is mevrouw Kucinich om te beginnen al niet, en iets doms kan ik uit haar online cv nu ook niet opmaken.
Het is het gemak waarmee het discours waarbinnen discriminatie mogelijk is wordt aangegeven. Een nuchtere Fries. Een gezellige Brabander. Een bourgondische Limburger. Een aanpakkende Rotterdammer. Het gemak waarmee de partij die Milli Görüş in zijn midden aanvaardt intussen de SGP laat vervolgen. Eigen volk eerst. Eigen volk mag je discrimineren. Want het is eigen volk.
Het is zo gewoon, het is zo subtiel, het is zo geniepig.
En toch wel opmerkelijk dat het erdoorheen geglipt is op de BBC World Service, waar men terecht op zijn woorden moet passen want de hele wereld luistert mee. (En het presentatieteam is niet zo wit als dit item klonk...).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten