Carel Brendel heeft wat aanvullingen geleverd op mijn stuk naar aanleiding van het overlijden van zijn vader. Ik vestig er nog maar even de aandacht op.
Waar kende ik zijn naam van? Van het Amsterdamse sufferdje, maar hij werkt nu bij het Algemeen Dagblad, begrijp ik. En van het grondig doornemen van de fondslijst van Aspekt, een fonds waar ik de weg in kwijtraak. Enerzijds allerlei rechtse Schund en New Age-gedoe, anderzijds die enorme pil over links soldatenverzet in Nederland tijdens de Grote Oorlog (aangetroffen bij De Slegte, maar waar en wanneer ga ik hier echt voor zitten?), Dennis Bos' heruitgave van Koning Gorilla (intussen ook verramsjt), een nieuw boek - ook al een pil, een dissertatie? - over het anarchisme in Spanje en dan Het verraad van links van Brendel.
Ik heb er geen last van dat ik mij verraden zou voelen door iemand als Ina Brouwer of Ella Vogelaar. Ze waren nooit links en ze hebben dus nooit iets verraden. De linkerzijde heeft nooit iets te zoeken gehad bij waar deze dames (en hun vele soortgenoten) voor stonden en staan. Makkelijk zat. Maar ja, je zult maar PvdA-er of GroenLinkser v/m zijn.
Ik had nog het gevoel dat er iets toegevoegd moest worden over de genade van de nederlaag voor de anarchisten in Spanje, 1937 of 1939. Een zo bloedige nederlaag is bar en boos natuurlijk, en dit om te kunnen zeggen dat jouw richting - religieus of niet - schone handen heeft gehouden? Het blijft ongemakkelijk - vandaar het Comité ter bespreking van de sociale quaestie, dat er niet gekomen is.
Spotten stickers over een tekort aan leeuwen met de heiligste gevoelens van bepaalde christenen? Misschien, maar als deze gevoelens heilig zijn zouden zij bidden voor degenen die zo'n petje dragen in plaats van de behoefte te voelen er op te slaan of de rechter in te schakelen om hun heilige gevoelens te beschermen. Ik ga nu niet uitgebreid uit de doeken doen waarom ik mij in mijn geloof gekwetst voel bij een sticker als God is my co-pilot. Ik laat het aan de atheïsten over.
We kunnen het zien als een kwestie van beleefdheid: bespaar mij uw opgeblazen getoeter, en ik zal u niet voor de leeuwen wensen. Dit geldt voor ieder openlijk uitgedragen geloof of ongeloof. De complicerende factor is dat de moslims in Nederland in meerderheid gekomen zijn om het werk op te knappen waarvoor Nederlanders zich te goed voelden. Het zwijgen over boerka's en meer van de Brouwers en Vogelaars is hun eerbetoon aan het zogenaamde klassestandpunt van de partij waar ze destijds lid van waren (en waarvoor zij niets geofferd hebben, integendeel). En wereldwijd kunnen moslims zich wel degelijk beroepen op de collectieve status van slachtoffer: als doelwit van Europees/Amerikaans imperialisme, van Marokko via Palestina tot Indonesië. Is dit een reden om de lof te zingen van een man die een zesjarige tot bruid neemt en maar liefst drie (3) jaar wacht tot hij het huwelijk consummeert? Het antwoord is: misschien wel - dit is hun probleem. Het gaat niet in de eerste plaats om Mohammed en zelfs niet over boerka's - wie over Gaza, Falloedja en Oeroezgan zwijgt heeft ook over inhoud en uiterlijkheden van de islam te zwijgen. Wie dit niet doet zal waarschijnlijk ook zwijgen - omdat het in ieder geval wijzer is om over sommige dingen te zwijgen of niet te veel te zeggen. Maar dit heeft niets met het zogenaamde links waar Brendel zich door verraden voelt te maken.
Ik zal niet geheel zwijgen: wie hoort niet thuis in dit rijtje en waarom?
Zoroaster, Socrates, Boeddha, Confucius, Jezus, Mohammed, Franciscus van Assisi, Spinoza...
Er zullen nogal wat mensen zijn die Jezus zullen noemen. Jammer. Probeer het nog een keer.
Maar de islam is meer dan Mohammed en zeker meer dan boerka's en de behoefte aan martelaarschap. Wie hier niet bij stilstaat blijft op het peil van degenen tegen wie hij of zij zich keert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten