Juan Cole's site is eigenlijk onmisbaar voor het nieuws en de interpretatie ervan wat het Midden-Oosten betreft.
Ik had op die site graag dit stuk teruggevonden, maar zie het vooralsnog niet. Dan maar tussen de salonartikelenreclame.
Het verrast mij dat er een bondgenootschap denkbaar zou kunnen zijn tussen Iran, Turkije en Syrië. Maar als het over de Koerden gaat zijn anderzijds alle mogelijke bondgenootschappen denkbaar - Syrië is wat de Koerden betreft nog het vriendelijkste regime, maar ook het zittende bewind wil geen avonturen aan zijn grens, laat staan in eigen land - de tweede stad, Aleppo, is voor een flink deel een Koerdische stad.
In 1975 sloten Irak en Iran een pact tegen de Koerden, nadat tot dan vanuit Iran de guerrilla in de Iraakse bergen jarenlang gedoogd of gesteund was. Vijf jaar later vond Saddam het een goed idee Iran aan te vallen (met de zegen van de VS uiteraard).
Syrië en Turkije hebben binnen hun grenzen de Turkse respectievelijk Arabische bevolkingsgroepen zwaar onderdrukt, een repressie die om geopolitieke redenen niet licht opgeheven gedacht kan worden. Maar wederzijds kan een oogje toegeknepen worden op dit punt, wie weet.
Over geïnformeerd commentaar gesproken:
Trouw had weer eens een licht in Syrië rondlopen - geloof ik.
Mijn reactie werd als spam geweigerd. Ik kijk nergens meer van op. Hier dus maar:
Heeft het oorspronkelijk-christelijke Trouw niemand in huis die Antiochië bij name kent? En erger nog: beheerst Padberg geen enkele in Syrië gesproken taal?
Antiochië ligt nu in Turkije, waar ook Arabische christenen wonen die zich met Syrië verbonden voelen, maar in die positie zwaar onderdrukt worden. Door Turkije, ja.
Complimenten voor de foto, en kijk er nog maar eens goed naar, mensen: als het aan Washington ligt is dit spoedig voorbij (hierboven als citaat aangebracht).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten